Toen ik zwanger was van Jaliyah, was ik 21 – jong en onervaren. Net afgestudeerd in gastronomie had ik een mooi plekje binnen het vak gevonden, maar dat kon ik niet voortzetten: mijn avonden en prioriteiten werden vanaf dat moment helemaal anders. 

Ik was de eerste van mijn vriendinnen die moeder werd, en dat voelde soms spannend en onzeker. Plotseling stond ik in een wereld waarin niets vanzelfsprekend leek. Laten we eerlijk zijn: een eerste kind voelt toch een beetje als een experiment. Je probeert alles goed te doen en probeert je weg te vinden. Neemt wat mee van hoe je het thuis hebt gezien, leest boeken en volgt adviezen... en ontdekt al snel dat je uiteindelijk vooral op je eigen gevoel moet vertrouwen. Dit gaat stap voor stap, met vallen en opstaan en soms met een glimlach om je eigen fouten.